Οι αθλητές υψηλού επιπέδου είναι συνειδητοποιημένοι με την πιθανότητα τραυματισμού. Για την ακρίβεια, είναι μέρος της καθημερινότητάς τους. Ωστόσο, αυτό που τους τρομοκρατεί, όσο έμπειροι και να είναι, είναι το χρονικό διάστημα που ένας τραυματισμός θα τους απομακρύνει από την αθλητική τους δραστηριότητά. Η περίοδος αποθεραπείας ορισμένων αθλητικών τραυματισμών μπορεί να διαρκέσει αρκετές ημέρες, εβδομάδες ή ακόμα και μήνες. Αυτό σημαίνει για τον αθλητή ότι θα πρέπει να παραμείνει εκτός της δραστηριότητάς του.
Οι αθλητές απολαμβάνουν να βρίσκονται στον αγωνιστικό χώρο και μισούν τους σοβαρούς τραυματισμούς που επηρεάζουν τις αρθρώσεις, τους συνδέσμους και τους μυς, καθώς αυτό συνεπάγεται μεγαλύτερο χρόνο αποκατάστασης, θεραπείας και αποχής. Όμως, αν συμβεί το αναπόφευκτο και ο παίκτης τραυματιστεί, τότε δεν έχει άλλη επιλογή από το να διακόψει τη δραστηριότητά του ώστε να πάρει τον απαιτούμενο χρόνο για την επούλωση.
Για να επιτευχθεί η μείωση του χρόνου επούλωσης έπειτα από τραυματισμό κατά την άθληση απαιτείται ευλαβική συνέπεια στις οδηγίες του γιατρού και των θεραπευτών και απόλυτη τήρηση των πρακτικών αυτοφροντίδας. Εκτός από τη φυσική τους κατάσταση, οι παίκτες χρειάζεται να ανακτήσουν παράλληλα και την ψυχική τους ηρεμία. Για πιο γρήγορη και ομαλή διαδικασία επούλωσης έπειτα από αθλητικό τραυματισμό, διαβάστε τις παρακάτω συμβουλές:
Στα πρώτα στάδια της θεραπείας μετά από έναν τραυματισμό μαλακών μορίων
Κατά την έναρξη ενός αθλητικού τραυματισμού, το σώμα σας προστατεύεται από περαιτέρω βλάβες, εμφανίζοντας σημάδια φλεγμονής: πρήξιμο, ερυθρότητα, πόνο και καύσο. Σε αυτό το στάδιο και έως 72 ώρες αργότερα, η τοποθέτηση πάγου βοηθά στην μείωση του πόνου και την μείωση του οιδήματος που οδηγούν σε ταχύτερη επούλωση.
- Παγοθεραπεία: Συστήνεται η τοποθέτηση πάγου πάνω στην περιοχή του τραυματισμού για 10 με 15 λεπτά κάθε δύο με τρεις ώρες. Αυτό πρέπει να γίνει από την στιγμή του τραυματισμού. Η παγοθεραπεία βοηθάει στη μείωση του οιδήματος και του πόνου, καθώς λειτουργεί επιβραδύνοντας τους υποδοχείς πόνου, καθιστώντας σας λιγότερο ευαίσθητους σε αυτόν. Οι χαμηλές θερμοκρασίες δρουν, επίσης, ως αγγειοσυσταλτικά, μικραίνοντας τα αιμοφόρα αγγεία και ενισχύοντας ένα πιο αποδοτικό λεμφικό σύστημα.
- Αποφόρτιση: Ένας από τους ακρογωνιαίους λίθους για τη θεραπεία τραυματισμών στο μπάσκετ αλλά και άλλων τύπων τραυματισμού, είναι η αποφόρτιση της περιοχής που έχει υποστεί βλάβη. Αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει να παραμείνετε τελείως ακίνητοι, καθώς η μυϊκή ατροφία ή η απώλεια μυϊκού ιστού μπορεί να επιδεινώσουν την κατάσταση. Θα πρέπει, λοιπόν, να αποφύγετε την άσκηση πίεσης ή βάρους στην τραυματισμένη περιοχή για τις πρώτες ημέρες. Χρησιμοποιήστε κάποιον νάρθηκα ή κάποιο υπστήριγμα εάν είναι απαραίτητο. Μπορείτε, επίσης, να κάνετε ήπιες αερόβιες ασκήσεις όπως ποδηλασία και κολύμπι.
- Πιεστική περίδεση: Όταν συνδυάζεται με τη σωστή περίδεση, η παγοθεραπεία γίνεται πιο αποτελεσματική. Εάν εφαρμόζετε παγοκύστη, χρησιμοποιείστε έναν ελαστικό επίδεσμο και τυλίξτε τον γύρω από την πληγείσα περιοχή. Η πίεση πρέπει να είναι αρκετή ώστε να μειωθεί το πρήξιμο, αλλά όχι τόση ώστε να προκαλέσει διακοπή της ροής του αίματος. Όταν αισθάνεστε μούδιασμα ή παρατηρείτε αποχρωματισμό του δέρματος, χαλαρώστε τον επίδεσμο. Επίσης, θα πρέπει να τον αφαιρείτε κάθε 15 λεπτά για να αποφύγετε τα κρυοπαγήματα ή τα εγκαύματα που προκαλούν βλάβη στους ιστούς.
- Ανύψωση μέλους: Η ανύψωση της τραυματισμένης περιοχής πάνω από το επίπεδο της καρδιάς είναι επίσης σημαντική για τη μείωση του οιδήματος. Επιπλέον, βοηθάει στη μείωση του πόνου καθώς απελευθερώνει την πίεση. Το μόνο που πρέπει να κάνετε για να πετύχετε την ανύψωση είναι να στηρίξετε την περιοχή τοποθετώντας μαξιλάρια από κάτω.
Επισκεφθείτε έναν Ορθοπαιδικό με εμπειρία στις αθλητικές κακώσεις
Εάν τα συμπτώματά του τραυματισμού σας επιμένουν ή επιδεινωθούν, παρά την εφαρμογή των παραπάνω, τότε θα πρέπει να επισκεφθείτε εξειδικευμένο ορθοπαιδικό – αθλητίατρο, για την σωστή διάγνωση και θεραπεία. Ο γιατρός μπορεί να σας παραπέμψει για απεικονιστικές εξετάσεις με σκοπό να προσδιοριστεί η έκταση του τραυματισμού και οι περιοχές που επηρεάζονται. Ο ακριβής προσδιορισμός των βλαβών θα βοηθήσει τον γιατρό και τους θεραπευτές να σχεδιάσουν ένα αποτελεσματικό πλάνο θεραπείας.
Εκτέλεση ασκήσεων εύρους κίνησης
Μερικές ημέρες μετά τον τραυματισμό, μπορείτε να εκτελέσετε διάφορες ασκήσεις, ώστε οι μύες, οι αρθρώσεις και οι σύνδεσμοι να λειτουργούν σωστά. Ήπιες, ελεγχόμενες κινήσεις θα πρέπει να γίνονται σωστά, για την αποφυγή υπερβολικής πίεσης, η οποία μπορεί να προκαλέσει περαιτέρω τραυματισμό. Έτσι, είναι πολύ σημαντικό οι ασκήσεις αυτές να πραγματοποιούνται με τον κατάλληλο τρόπο. Από την άλλη μεριά, η εκτέλεση υπερβολικά ήπιων ασκήσεων, δε συμβάλλει στην ταχύτερη επούλωση. Ένας ειδικός φυσικοθεραπευτής, καλό είναι να σχεδιάζει και να παρακολουθεί τον τρόπο εκτέλεσης, καθώς και την πρόοδό σας. Ένα άτομο που βρίσκεται ακόμη στην περίοδο της αποκατάστασης έχει σημαντικές πιθανότητες υποτροπής. Το χειρότερο, σε μια περίπτωση νέου τραυματισμού, είναι ότι θα χρειαστεί περισσότερος χρόνος για να θεραπευτεί.
Οι πιο συχνοί τραυματισμοί από άθληση συνήθως ευνοούνται από ήπιες ασκήσεις όπως tai chi, yoga, περπάτημα και κολύμπι, ενώ ο ασθενής μπορεί να κάνει ειδική θεραπεία με μαλάξεις. Σχετικά με τους τύπους ασκήσεων που θα ακολουθήσετε, θα πρέπει να ζητήσετε τη συμβουλή του γιατρού ή του φυσικοθεραπευτή σας.
Καταναλώστε τροφές & συμπληρώματα που θα σας βοηθήσουν
Το φαγητό είναι το καύσιμο του σώματός σας. Καθώς βρίσκεστε ακόμα στην περίοδο επούλωσης, είναι καλύτερο να καταναλώνετε τροφές πλούσιες σε θρεπτικά συστατικά που βοηθούν στην ενίσχυση των μυϊκών ιστών, των συνδέσμων, των οστών και των αρθρώσεων. Οι ειδικοί συνήθως προτείνουν να αυξήσετε την πρόσληψη των παρακάτω:
- Πρωτεϊνούχες Τροφές: Αυτό περιλαμβάνει τα αυγά, το κρέας και τα ψάρια, τροφές πολύ σημαντικές για την ενίσχυση της διαδικασίας δόμησης και επιδιόρθωσης των μυών του σώματος.
- Ασβέστιο: Καλές πηγές ασβεστίου είναι το γάλα, τα αμύγδαλα και το τυρί. Αυτά είναι εξαιρετικά ευεργετικά για άτομα που πάσχουν από κατάγματα οστών. Για να διευκολύνει την απορρόφηση του ασβεστίου, το σώμα σας χρειάζεται βιταμίνη D με έκθεση στο ηλιακό φως ή από το στόμα, που βοηθά επιπλέον στην ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος.
- Βασικά λιπαρά οξέα: Αυτά μπορεί να προέρχονται από τον σολομό, το αβοκάντο και ορισμένους τύπους φασολιών. Τα βασικά λιπαρά οξέα μπορούν να ρυθμίσουν το πρήξιμο και τη φλεγμονή που συμβαίνουν έπειτα από αθλητικούς τραυματισμούς. Επίσης, υπάρχουν συμπληρώματα ιχθυελαίου τα οποία υποκαθιστούν βιολογικές πηγές τροφίμων.
- Βιταμίνη C: Διευκολύνει την παραγωγή κολλαγόνου και ελαχιστοποιεί τη φλεγμονή. Το κολλαγόνο βοηθά τις αρθρώσεις να διατηρούν την ευλυγισία και τη δύναμή τους ταυτόχρονα.
Μην ξεχνάτε να φροντίζετε την ψυχική σας υγεία
Πολλοί αθλητές, που αντιμετωπίζουν έναν αθλητικό τραυματισμό, βιώνουν κατάθλιψη. Καθώς δε μπορούν πλέον να κάνουν τα πράγματα που κάποτε έκαναν, αισθάνονται ότι έχουν χάσει τον σκοπό και το κίνητρό τους. Εκτός από την αποκατάσταση της σωματικής βλάβης, οι γιατροί και όσοι είναι γύρω από τον αθλητή, θα πρέπει να δώσουν ιδιαίτερη σημασία και στην ψυχική κατάσταση του αθλητή. Σε αυτή τη φάση, ο αθλητής είναι σημαντικό να έχει μεγάλη υπομονή και να αποδεχθεί το γεγονός ότι η θεραπεία απαιτεί χρόνο.
Παράλληλα, τα μέλη της οικογένειας του αθλητή που έχει τραυματιστεί, θα πρέπει να παρατηρήσουν εάν υπάρχουν ενδείξεις που μπορεί να υποδηλώνουν πιθανό πρόβλημα ψυχικής υγείας. Η ευερεθιστότητα, οι σοβαρές αλλαγές στη διάθεση, ο υπερβολικός ύπνος ή η αϋπνία, καθώς και η έλλειψη ενδιαφερόντων είναι μερικά από τα κύρια συμπτώματα της κατάθλιψης. Ένας τραυματισμένος αθλητής πρέπει να είναι σε θέση να αναγνωρίσει αυτά τα συναισθήματα και να μάθει να αναπτύσσει μηχανισμούς αντιμετώπισης για να τα ξεπεράσει.
Συμπέρασμα
Η επαναφορά από έναν αθλητικό τραυματισμό μπορεί να είναι δύσκολη. Ο συνδυασμός πρώτων βοηθειών και εξειδικευμένης φροντίδας, μπορεί να βοηθήσει τον αθλητή να ανακάμψει σωματικά, ψυχικά και συναισθηματικά σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα. Είναι σημαντικό να λάβετε σωστά μέτρα και να μην αναζητάτε τρόπους να επισπεύσετε τη διαδικασία της επούλωσης γιατί απλά δεν υπάρχουν. Επομένως, συμβουλευτείτε έναν ειδικό γιατρό, ακολουθήστε το πλάνο θεραπείας με έναν φυσικοθεραπευτή και επιστρέψτε σταδιακά στην αθλητική σας δραστηριότητα, με ένα ήπιο πρόγραμμα ασκήσεων.
