Πως να ξεπεράσετε τις δυσκολίες ενός τραυματισμού

Συμβουλές για την προσαρμογή σε μια νέα πραγματικότητα

Ατυχήματα συμβαίνουν απρόοπτα. Ένα γλίστρημα στον πάγο, μία αδέξια κίνηση στη γυμναστική, ένα παραπάτημα στις σκάλες ή ένα απρόβλεπτο συμβάν στη δουλειά μπορεί να αλλάξει τα πάντα σε μια στιγμή. Ξαφνικά ερχόμαστε αντιμέτωποι με μια πραγματικότητα, που δεν μοιάζει καθόλου με αυτή πριν τον τραυματισμό.

Δεν πρόκειται μόνο για τη διαδικασία της ανάρρωσης, αλλά για την αναπροσαρμογή ολόκληρης της καθημερινότητάς μας. Η αντιμετώπιση της πραγματικότητας μετά τον τραυματισμό, εκτός από υπομονή, απαιτεί τον αυτοπροσδιορισμό του τραυματία.

Ακολουθούν ορισμένες συμβουλές που θα μπορούν να φανούν χρήσιμες στη διαχείριση μιας τέτοιας κατάστασης:

Αργά και σταθερά βήματα: Δημιουργώντας μια νέα κανονικότητα

Οι τραυματισμοί επηρεάζουν πολύ την κανονικότητά μας, γι’ αυτό είναι ζωτικής σημασίας κατά το διάστημα της ανάρρωσης να επαναπροσδιορίσουμε τι είναι το “κανονικό”. Αυτό δεν σημαίνει μείωση των προσδοκιών μας, αλλά αφορά  στον καθορισμό ρεαλιστικών στόχων, που σέβονται την τρέχουσα κατάσταση και τους περιορισμούς, οι οποίοι συνήθως είναι προσωρινοί ή βελτιώνονται με την πάροδο του χρόνου.

Ξεκινάμε επαναξιολογώντας τις καθημερινές μας υποχρεώσεις και δίνοντας νέες προτεραιότητες. Απλές προσαρμογές, όπως η αναδιάταξη του χώρου διαβίωσης για λόγους προσβασιμότητας ή η ενίσχυση της επικοινωνίας με τους φίλους μας, βοηθούν πολύ στη διαχείριση της καθημερινότητας.

Η καθιέρωση μιας νέας ρουτίνας παρέχει δυνατότητες και καλύτερη διάθεση κατά την περίοδο αποκατάστασης.

Ο επαναπροσδιορισμός της απόδοσης: Υιοθετώντας τις νέες εργασιακές δυνατότητες

Η ζωή μετά από ένα τραυματισμό απαιτεί συχνά μια σημαντική αλλαγή στον τρόπο εργασίας. Η 8ωρη απασχόληση μπορεί να μην είναι εφικτή για κάποιο χρονικό διάστημα, καθιστώντας αναγκαίες κάποιες αναπροσαρμογές στους επαγγελματικούς στόχους και τις εργασιακές συνήθειες. Ο συνδυασμός δημιουργικότητας και πρακτικότητας μπορεί να ανοίξει νέους επαγγελματικούς δρόμους, ανάλογους με τις τρέχουσες δυνατότητες.

Για παράδειγμα, εργασία λιγότερες ώρες από το σπίτι μπορεί να είναι εφικτή κατά την ανάρρωση. Οι απομακρυσμένοι ρόλοι εργασίας όχι μόνο προσφέρουν ευελιξία, αλλά εξοικονομούν ενέργεια από τις μετακινήσεις, η οποία μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την θεραπευτική αποκατάσταση.

Μία άλλη δράση είναι η ανακάλυψη νέων δεξιοτήτων ή η ενίσχυση των υπαρχόντων. Αυτό μπορεί να σημαίνει παρακολούθηση διαδικτυακών μαθημάτων ή διεύρυνση κάποιων δεξιοτήτων που ήδη υπάρχουν.

Το στοίχημα είναι ο έλεγχος όσων μπορούν ν’ αλλάξουν και η αποδοχή όσων δεν μπορούν.

Η σημασία των μικρών βημάτων: Ορισμός εφικτών στόχων

Η ανάρρωση είναι ένας μαραθώνιος κι όχι ένας αγώνας ταχύτητας και είναι εύκολο κανείς να απογοητευτεί κατά τη διάρκειά της. Ο καθορισμός βραχυπρόθεσμων στόχων λειτουργεί θετικά, τόσο ως προς το κίνητρο, όσο και ως προς την καταγραφή της προόδου, η οποία διαφορετικά μοιάζει συγκεχυμένη.

Αρχικά διαιρούμε τους μεγαλύτερους στόχους σε μικρότερους, πιο διαχειρίσιμους. Αν στόχος είναι η επιστροφή στη σωματική δραστηριότητα, ξεκινάμε με ήπιες διατάσεις ή σύντομους περιπάτους, αυξάνοντας σταδιακά τη φυσική δραστηριότητα, όσο το επιτρέπει το σώμα μας και πάντα σε συνεννόηση με τους επαγγελματίες υγείας που μας παρακολουθούν. Γιορτάζουμε αυτές τις μικρές νίκες! Δεν είναι απλώς σκαλοπάτια προς τον τελικό στόχο, αλλά επιβεβαίωση της ικανότητας και της ανθεκτικότητάς μας.

Η ανάρρωση δεν αποτελεί αγώνα δρόμου ενάντια στον εαυτό μας ή τους άλλους, αλλά για συνεχή πρόοδο που υποστηρίζει το σημείο στο οποίο βρισκόμαστε κάθε στιγμή, έχοντας παράλληλα το βλέμμα στραμμένο στο σημείο στο οποίο κατευθυνόμαστε. Κάθε μικρή νίκη βάζει ένα ακόμη λιθαράκι στο μονοπάτι της επιτυχίας!

Τελικές σκέψεις

Η περίοδος μετά τον τραυματισμό χρειάζεται ηρεμία, προσαρμοστικότητα και απαιτεί τον συμβιβασμό με τις νέες συνθήκες. Είναι μία ευκαιρία να ξαναχτίσουμε όχι μόνο το σώμα, αλλά και το πνεύμα. Με κάθε μικρό βήμα, με κάθε νέο στόχο, δεν επιστρέφουμε σε αυτό που ήμασταν, αντίθετα εξελισσόμαστε σε αυτό που μπορούμε να γίνουμε!