Ρήξη Στροφικού Πετάλου – Είναι Πάντα Δυνατή η Αποκατάσταση

[:el]

Ο ορθοπαιδικός χειρουργός Εμμανουήλ Μπριλάκης μιλάει στο περιοδικό Esquire για την ρήξη στροφικού πετάλου και την αποτελεσματικότητα της χειρουργικής αντιμετώπισης.

Ο όρος «στροφικό πέταλο» περιγράφει τους τένοντες του ώμου που αγκαλιάζουν την αρθρική επιφάνεια της κεφαλής του βραχιονίου και βοηθούν στην κίνηση του άνω άκρου, γι’ αυτό και είναι ιδιαίτερα σημαντικοί για όσους γυμνάζονται ή εκτελούν χειρωνακτική εργασία. Μια ρήξη των τενόντων του ώμου ταλαιπωρεί πάρα πολύ τον ασθενή, είτε συνεχόμενα είτε με πολλαπλές υποτροπές. Το κύριο πρόβλημα είναι ο πόνος, που γίνεται μεγαλύτερος κατά τη διάρκεια της νύχτας επηρεάζοντας ακόμα και την ποιότητα του ύπνου.

Η ανάγκη για χειρουργική αντιμετώπιση είναι συνάρτηση του μεγέθους της βλάβης, της μη ανταπόκρισης στη συντηρητική θεραπεία και της δραστηριότητας του πάσχοντος. Είναι όμως πάντα εφικτή:

Στις μικρές ή μεσαίες ρήξεις είναι κρίσιμης σημασίας η διάγνωση και η αντιμετώπιση αυτών των βλαβών μέσα σε λίγες εβδομάδες από τον τραυματισμό. Η αρθροσκοπική συρραφή του στροφικού πετάλου είναι αρκετή, εφικτή και αποτελεσματική. Ακόμα και σε ασθενείς μεγαλύτερων ηλικιών η λειτουργικότητα του πετάλου επανέρχεται ολοκληρωτικά χωρίς να αφήνει υπολειπόμενο πόνο ή αλλά συμπτώματα.

Στις μεγάλες και μαζικές ρήξεις ή χρόνιες βλάβες δεν αρκεί μόνο η επιδιόρθωση των τενόντων, λόγω της εκφύλισης των μυών που συνυπάρχει. Εδώ απαιτείται η ενίσχυση της συρραφής του πετάλου, η οποία γίνεται με αρθροσκοπικές τεχνικές: υπακρωμιακά προθέματα, συνθετικά μοσχεύματα, επουλωτικοί παράγοντες από τα αιμοπετάλια (PRP) ή βλαστοκύτταρα (stem cells). Εναλλακτικά, χρησιμοποιείται η αρθροσκοπική μεταφορά γειτονικών τενόντων, που θα «εκπαιδευτούν» στη νέα τους θέση υποκαθιστώντας σταδιακά τη λειτουργία εκφυλισμένων και αδύνατων ιστών. Τέλος, αν συνυπάρχει αρθρίτιδα, απαιτείται ανάστροφη ολική αρθροπλαστική (αντικατάσταση της άρθρωσης), μια επέμβαση που πραγματοποιείται ανοιχτά και απαιτεί την τοποθέτηση εμφυτευμάτων.

Ωστόσο, η τελευταία εξέλιξη στην αντιμετώπιση μεγάλων και μη επιδιορθώσιμων ρήξεων του στροφικού πετάλου του ώμου είναι η ενίσχυση της συρραφής με χρήση μοσχεύματος. Αν και μπορεί να χρησιμοποιηθεί αλλομόσχευμα, η χρήση του αυτόλογου μοσχεύματος, δηλαδή από τον ίδιο τον οργανισμό, εμφανίζει πολύ καλύτερα αποτελέσματα. Λαμβάνεται μέρος από τη λαγονοκνημιαία ταινία, ένα τμήμα συνδετικού ιστού στο μηρό του ασθενούς, και τοποθετείται αρθροσκοπικά στον ώμο που έχει το πρόβλημα. Τα αποτελέσματα της μεθόδου είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικά και αποτελεί τη λύση για περιπτώσεις που μέχρι σήμερα δεν ήταν αντιμετωπίσιμες. Το μόνο μειονέκτημα; η νοσηρότητα της περιοχής από την οποία λαμβάνεται το μόσχευμα (ύπαρξη ραμμάτων, μη διαβροχή) για δύο εβδομάδες.

Η θεραπεία για τη ρήξη στροφικού πετάλου συμπληρώνεται με πρόγραμμα ολικής αποκατάστασης σε χρόνο που ποικίλλει ανάλογα με τη βαρύτητα των βλαβών και τις λειτουργικές απαιτήσεις του ασθενούς. Έτσι, ενώ η επιστροφή σε εργασία γραφείου γίνεται άμεσα, σε ορισμένες περιπτώσεις η επιστροφή σε πλήρη αθλητική δραστηριότητα ή σε βαριά χειρωνακτική εργασία μπορεί να χρειαστεί μερικούς μήνες.[:]