Αρθρίτιδα Ώμου
Ο όρος αρθρίτιδα χρησιμοποιείται για να εκφράσει την δυσλειτουργία μιας άρθρωσης. Ουσιαστικά πρόκειται για μία μη αναστρέψιμη βλάβη, με κύριο χαρακτηριστικό την καταστροφή του αρθρικού χόνδρου, του ιστού που καλύπτει τα οστά μέσα στις αρθρώσεις, διευκολύνοντας την κίνηση. Όπως ακριβώς και η οστεοαρθρίτιδα του ισχίου και του γόνατος, η αρθρίτιδα του ώμου μπορεί να εμφανιστεί χωρίς σαφή αιτία (οστεοαρθρίτιδα) ή λόγω ρευματισμών (ρευματοειδής αρθρίτιδα) ή να επέλθει μετά από τραυματισμό (μετατραυματική αρθρίτιδα, οστεονέκρωση μετά από κάταγμα) ή τέλος μετά από χρόνια ρήξη του τενοντίου πετάλου (αρθροπάθεια τενοντίου πετάλου). Εμφανίζεται κυρίως σε γυναίκες και παρατηρείται συχνότερα σε μεγαλύτερες ηλικίες.
Εκδηλώνεται κυρίως με πόνο κατά τις κινήσεις, νυχτερινό πόνο και δυσκαμψία και περιορίζει το εύρος που μπορεί το άτομο να κινήσει το μέλος που πάσχει. Παρουσιάζει υφέσεις και εξάρσεις και τα συμπτώματα μπορεί να είναι ήπια, μέτρια ή και σοβαρά. δυστυχώς, με το πέρασμα του χρόνου, η νόσος εξελίσσεται και τα συμπτώματα επιδεινώνονται. Κάθε άνθρωπος έχει διαφορετική δυνατότητα αντιρρόπησης των βλαβών που προκαλεί η αρθρίτιδα με αποτέλεσμα η ένταση και η διάρκεια των συμπτωμάτων να ποικίλλει από άτομο σε άτομο. Επειδή, συνήθως, στα αρχικά στάδια της νόσου τα συμπτώματα είναι αμβληχρά, πολύ συχνά ερμηνεύονται ως «κούραση» ή «τενοντίτιδα» και δεν δίνεται η απαραίτητη προσοχή για την διάγνωση της νόσου.
Τόσο στο αρχικό όσο και στα ενδιάμεσα στάδια της νόσου, η τροποποίηση της δραστηριότητας, η χρήση απλών παυσίπονων, η χρήση μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων (ΜΣΑΦ), η χρήση ζεστών ή κρύων επιθεμάτων, η φυσικοθεραπεία και η χρήση συμπληρωμάτων διατροφής μπορεί να βελτιώσει τόσο τον πόνο όσο και την λειτουργικότητα. Στα προχωρημένα στάδια ή στις περιπτώσεις που η συντηρητική αγωγή δεν είναι αρκετή για να ανακουφίσει τον ασθενή, υπάρχουν επεμβάσεις που δίνουν λύση. Στη θεραπεία της αρθρίτιδας έχει θέση η αρθροσκόπηση αλλά η χρησιμότητά της περιορίζεται σε ελαφρύτερες περιπτώσεις και σε μικρότερες ηλικίες. Η αποτελεσματικότητά της αυξάνεται θεαματικά όταν συνδυάζεται με την βιολογική ενίσχυση που προσφέρει η έγχυση επουλωτικών παραγόντων από αιμοπετάλια (PRP) ή η έγχυση βλαστοκυττάρων προσφέροντας σημαντική βοήθεια στην καθυστέρηση της αρθροπλαστικής.
Η αρθροπλαστική αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα της ορθοπαιδικής, και αποτελεί την αντικατάσταση του φθαρμένου τμήματος της άρθρωσης με εμφυτεύματα εξαιρετικά ανθεκτικά και απόλυτα συμβατά με τον ανθρώπινο οργανισμό. Για την άρθρωση του ώμου υπάρχουν τρεις επιλογές, η ολική αρθροπλαστική, δηλαδή η αντικατάσταση ολόκληρης της άρθρωσης με τεχνητή, η ημιολική αρθροπλαστική, δηλαδή η αντικατάσταση μέρους της άρθρωσης με τεχνητή και η ανάστροφη ολική αρθροπλαστική, δηλαδή η ολική αντικατάσταση της άρθρωσης με παραλλαγή της φυσιολογικής ανατομίας του ώμου λόγω ανεπάρκειας και του τενοντίου πετάλου. Η χειρουργική θεραπεία συμπληρώνεται με πρόγραμμα αποκατάστασης που έχει σκοπό την επανεκπαίδευση της ωμικής ζώνης έτσι ώστε να μπορέσει να ανακτήσει το εύρος κίνησης του ώμου και την λειτουργικότητα του μέλους. Ο χρόνος της αποκατάστασης ποικίλει και είναι ανάλογος των λειτουργικών απαιτήσεων του ασθενούς αν και ο πόνος που οδηγεί τον ασθενεί σε αυτές τις επεμβάσεις υποχωρεί σχεδόν άμεσα στην πρώιμη μετεγχειρητική περίοδο.